2 juli 2017: Hedel
2 juli
Het is een bewolkte morgen, er zou in de loop van de voormiddag wel eens een bui vallen. Maar nu is het droog dus starten. Aangekomen bij de kantine van de tennisclub zag ik behoorlijk veel fietsen staan. Oh er is toch een goede belangstelling voor Henk zijn tocht. Binnen aan gekomen waren er 8 personen van onze club en
6 zwart oranje gekleurde pakken. Onbekende pakken. Bleek dat Henk enkele voor hem bekende fietsers via de App. had uitgenodigd om met zijn tocht mee te fietsen. Henk en Alex namen het initiatief en fietsten op kop. Na enkele kilometers gefietst te hebben zag ik allemaal gekke gebaren van de renners voor mij. ??????? Nu bleek dat Henk een uitleg had gegeven over het aangeven van de weg zoals dit in Noorwegen deden. Ik hoorde wel achter mij zeggen oh Frans je hebt het snel begrepen. In plaats van veel te roepen links of rechts af, rechtdoor, rotonde, drempel werden er alleen maar tekens gegeven. Het is er wel rustiger door. Maar als er een rotonde naderde komen er gebaren boven de renners uit of dat ze een lasso uitgooien om een stier te vangen. Of een drempel naderde werd er een golf beweging gemaakt. Maar intussen gleden de kilometers onder de wielen door en het tempo lag nu al aan de hoge kant. Wat moest dit worden na de koffie? Want dan gaat het altijd harder. En dan hadden wij de wind ook nog van achter. Af en toe viel er een lichte miezer en de wegen waren een beetje nat. Via mooie wegen en omgeving kwamen wij bij de Zuiderplas in Den Bosch aan. Via Vught en het Dongelskanaaltje ging het richting Vlijmen. Daar over de dijken en zo naar Bokhoven waar de koffie al zowat op de tafel stond toen wij er aan kwamen. Goed geregeld Henk. Maar nu begon het ook echt te regenen. Ook dit had Henk goed geregeld. Na de 2e kop koffie klaarde het een beetje op. Maar er werd geroepen dat we beter nog een 3e kopje koffie konden nemen want er kwam nog een bui aan. Alex was het zitten al moe en zei dat hij ook wel alleen kon fietsen. Dus iedereen maakte zich gereed om te vertrekken. Even later viel de groep stil i.v.m. de openstaande brug bij Engelen.
Nu met de meeste wind in de rug ging het tempo flink omhoog. De weg was nu echt nat, en wij werden nat van het opspattende water. En zo koersten wij richting Nuland waar wij ook nog voor het spoor moesten wachten. Bij Vorstenbosch moesten wij op Tom wachten want hij had de pech dat hij een lekke band had. In Gemert verlieten enkele gastrijders ons. Ze bedanken Henk voor de mooie tocht. Ook dit deden wij toen wij Henk thuis afgezet hadden. Na 122 km arriveerden wij in De Mortel. Nat en vuil maar wel voldaan.
Terug naar het overzicht.