Nieuws

25 juni 2017: Budel

Op deze kermiszondag had Alex de rit. Kermis of geen kermis, nuchter of niet, het maakt allemaal niets uit. Dus is het zondag en gewoon wielrennen. Zes dapperen kwamen aan de start. En wat blijkbaar vandaag ook niets uit maakt, dat is die verschrikkelijke wind.

In de pauze hadden we het er nog even over: René op kop en dan zijn onschuldige vraag met een glimlach: waait het? Ja hoor René, het waait en behoorlijk ook. Maar gelukkig maakt dat voor hem niet zoveel uit met zijn ijzersterke conditie. Hij is net terug van de grote tocht door Noorwegen: Trondheim – Oslo. Een mooie tocht vonden René en Henk. En wat daar ook opviel was hoe een aantal ploegen zeer gedisciplineerd reed. Constant voorop draaien en direct reageren op signalen over het tempo, enz.

Nou, gedisciplineerd rijden konden wij vanmorgen ook. De snelheid bleef steeds royaal boven de 30 en dat zelfs tegen de wind in of met de wind schuin van voren.

Zo kwamen we al spoedig aan in de omgeving van Budel. Daar was het even zoeken waar de juiste weg naar Budel liep. Alex zei terecht: het is gemakkelijker om de rit te rijden uit je hoofd dan af te gaan op de GPS. Die reageert soms net even iets te traag en dan zit je op de verkeerde weg. Daarom draaiden we een rondje, maar vonden toch nog redelijk snel de pauzeplaats in Budel. Half elf zou hij open gaan, maar wij waren net iets te vroeg. Dat gaf mij de tijd om naar mijn pedaal te kijken. Al enkele weken merkte ik dat er iets niet goed was. En nu werd het duidelijk. Vlak voor Budel brak het achterste stukje van het pedaal af. Maar geen probleem, fietsen ging nog goed.

Na de koffie rap op weg naar De Mortel. En zoals beloofd: de wind veelal in de rug.

Net na half een waren we weer thuis. De afstand was uiteindelijk 130 km geworden en de snelheid op mijn teller gaf een gemiddelde aan van 30,5. Dat lijkt me meer dan genoeg.