20 mei 2018: Maastocht
21 mei
Eerste Pinksterdag, zon, Oostenwind, fris en dan de Maastocht voor de boeg. Iedereen blij dat we, na de verregende tocht van vorige week weer konden gaan fietsen. Hoewel, verregend, niet iedereen was daar van overtuigd. Want vorige week werd er, zoals op Hemelvaart toch flink gefietst in Zuid-Limburg. En op zaterdag daarna was de Waalse Pijl voor enkelen van ons. Maar helaas op zondag was er regen, maar toch gingen enkelen van start, helaas niet zo lang.
Vandaag dus de Maastocht. Ik begon met een langzaam leeglopende band, nog voor de start. Dus snel de band wisselen voordat we op weg gingen met 10 man. Met o.a. René op kop gingen we zeer, zeer voorspoedig van start. Was er tegenwind? Niet te merken, want de snelheid ging fors boven de 30. En dat betekende dat we heel voorspoedig, via Gennep en de rivier de Niers en nog wat mooie plaatsen en bijzondere mooie natuur in Aaijen aankwamen voor de pauze. Henri had geregeld dat de pauzeplaats, het Veerhuis, al open was. Helaas was voor hen de omzet aan het dalen omdat de weg opgebroken was.
Na de pauze verder, maar nu met de wind in de rug. Hadden we voor de pauze al een gemiddelde van boven de 30, dan zou het nu wel eens nog sneller kunnen gaan.
En ja hoor, na een vergissing in de route (Henri herkende de weg even niet omdat de bomen nu blad droegen), ging het voorspoedig. De snelheid nam fors toe. Maurice probeerde het tempo nog even te drukken door een lekke band te krijgen, maar het hielp niet.
Het ging steeds sneller en op de Dr. De Quayweg kwamen we af en toe aan de 43. Zo zouden we zelfs even, hooguit 1 kilometer, met de Giro mee kunnen rijden.
Om kwart over 12 waren we in De Mortel. Even op de teller kijken: ja hoor, mijn teller gaf 105 km aan en een gemiddelde van 31.9. Kijk daar kun je tenminste mee thuis komen.
Morgen, Tweede Pinksterdag, gaan een aantal weer fietsen naar Berg en Dal. De motivatie van onze club is prima.
Terug naar het overzicht.